چه آسان شکستی ای دل من  

و دیروز چه آسان حمید در خود شکست و فروریخت

از حمید دیگر چیزی نمانده به جز جسمی پوچ و بی روح و خالی

چه بر سر حمید آمد

خدایا تو کجا بودی آن لحظه ای که دنیایم فروریخت

کجا بودی لحظه ای که رویایم کابوس شد

کجا بودی لحظه ای که عشقم امیدم زندگی ام همه فروریخت

گفته بودی در دلهای شکسته خانه داری

اما نه نبودی در دل هزار تکه من نبودی

گفته بودی هرگز هرگز تنهایم نخواهی گذاشت اما دیروز تنها بودم تنهایه تنها

و اما ای کاش اکنون دستهای سرد محتاجم را میگرفتی حالا که نیاز به بودنت مثل نفس است برایم

نفس نفس نفس میخواهم.....

منی که از کوچکی خودم دلم گرفته تو بزرگی کن خدای مهربان...

مبادا رهایم کنی........

دل بکن

چرا تو این دنیا به این بزرگی آسمون من یه ستاره هم نداره

اصلا من دارم تاوان چیو پس میدم تاوان غرورم رو یا غرور دیگران رو

سهم من از این دنیا چیه؟چرا آخه؟ چرا؟

اصلا به کدوم امید به کدوم دلیل بسه دیگه

بسه حمید دل بکن

دل بکن از اونایی که فقط از دنیا شکستنت رو یاد گرفتن

دل بکن از اونایی که فقط کارشون رفتنه

دل بکن

اصلا از دنیا دل بکن

بسه

هر چی مجازات شدم به جرم گناهی که خودمم نمیدونم چیه بسه

همه چی بسه

آخه خدا پس من چی؟

هان پس من چی

کجای این قصه م

اولش آخرش

شاید هم مهره اضافیش

باشه

باشه

دل کندم.......

مقصرم ....

این روزها که نفسی برای کشیدن نیست و آغوشی برای اشک ریختن دلم بدجور هوای گریه دارد

دنبال مقصر میگردم

انگشت اتهامم رو به روی خیلی ها میگیرم اما از ته قلبم از اون ته ته های وجودم یه صدایی فریاد میزنه همش تقصیر خودته خودت حمید

از اینهمه تلخی خسته شده

کاش یه کم فقط یه کم شیرین میشد این زندگی

از این روزها جز خاطره هایی تلخ ...و شبهای پر از کابوس هیچی نیست...هیچی

حمید کجاست؟

چی به سرش اومده

اصلا چی ازش مونده

نمیدونم

حقیقتا نمیدونم

و تو

نقش تو چی بود تو زندگیم خودم هم نفهمیدم

مطمئنم اونی که تو میگفتی نبود

یه عذرخواهی بهت بدهکارم

ببخشم 

و آخر از همه ای خدا

اگه وقت کردی یه سری هم به من بزن

آخه اینجا با یه دل شکسته و یه بغض آماده منتظرت بودم

اگه شد اگه خواستی منو هم ببین

راه دوری نمیره......

نمی دونم چی شد که اینجوری شد
نمی دونم چند روزه نیستی پیشم

اینا رو میگم که فقط بدونی
دارم یواش یواش دیوونه می شم

تا کی به عشق دیدن دوبارت
تو کوچه ها خسته بشم بمیرم

تا کی باید دنبال تو بگردم
از کی باید سراغتو بگیرم

قرار نبود چشمای من خیس بشه
قرار نبود هر چی قرار نیست بشه

قرار نبود دیدنت آرزوم شه
قرار نبود که اینجوری تموم شه

یادت میاد ثانیه های آخر
گفتی میرم اما میام به زودی

چشمامو بستم نبینی اشکمو
چشمامو وا کردم و رفته بودی

قرار نبود منتظرت بمونم
قرار نبود بری و برنگردی

از اولش کنار من نبودی
آخرشم کار خودت رو کردی

قرار نبود چشمای من خیس بشه
قرار نبود هر چی قرار نیست بشه

قرار نبود دیدنت آرزوم شه
قرار نبود که اینجوری تموم شه

قرار نبود تنها بری

قرار نبود جدا بشی

قرار نبود یه خواب خوش

تو این همه رویا باشی

به حد کافی دل من ، تو بهت این حادثه مرد

به امیدت سر می کرد ، که از تو هم ساعقه خورد

قرار نبود تو این قفس بمونم چشم انتظار

بری با عشق خودت من بی خبر از این قرار

قرار نبود این عشق پاک به دست تو بشه هلاک

تو باشی سهم آسمون من اسیر دست باد

...

؟؟؟جامو به کی دادی؟؟؟

شاید یه فرقی هست بین منو اون مرد

مردی که دنیامو از ریشه ویرون کرد

روزی که خوشبختی از فال من کم شد

اون ناشناس اومد اومد رغیبم شد

قلب تورو دزدید جای منو پر کرد

این مرد تنها رو با غصه دم خور کرد

تا چشممو بستم از چشمت افتادم

از یاد تو رفتم جامو به کی دادم؟

تو هم از یاد من رفتی توهم از چشمم افتادی

ببین دیوونه ی عاشق ببین جامو به کی دادی

ای کاش به بن بست قلب تو راهی بود

تو آسمون دل خورشید و ماهی بود

از مرد رویاهات ای کاش سر بودم

از اینکه میبینی جذابتر بودم

ای کاش یادت بود یک روز من بودم

یک روز تو شبها من شب شکن بودم

اینو نمیزارم به پای بی رحمی

شاید که میبینی شاید که میفهمی

 تو هم از یاد من رفتی توهم از چشمم افتادی

ببین دیوونه ی عاشق ببین جامو به کی دادی

به من چیزی بگو شایدهنوزم فرصتی باشه

 هنوزم بین ما شاید یه حس تازه ای باشه

یه راهی رو به من وا کن تو این بی راهه ی بن بست

یه کاری کن برای ما اگه مایی هنوزم هست

به من چیزی بگو از عشق از این حالی که من دارم

من از احساس شک کردن به احساس تو بیزارم

 یه عشق زیبا   

شب عروسیه، آخره شبه ، خیلی سر و صدا هست. میگن عروس رفته تو اتاق لباسهاشو عوض کنه هر چی منتظر شدن برنگشته، در را هم قفل کرده. داماد سروسیمه پشت در راه میره داره از نگرانی و ناراحتی دیوونه می شه. مامان بابای دختره پشت در داد میزنند: سارا ، دخترم ، در را باز کن. سارا جان سالمی ؟؟؟ آخرش داماد طاقت نمیاره با هر مصیبتی شده در رو می شکنه میرند تو. سارا ناز مامان بابا مثل یه عروسک زیبا کف اتاق خوابیده. لباس قشنگ عروسیش با خون یکی شده ، ولی رو لباش لبخنده! همه مات و مبهوت دارند به این صحنه نگاه می کنند. کنار دست سارا یه کاغذ هست، یه کاغذی که با خون یکی شده. بابای سارا میره جلو هنوزم چیزی را که میبینه باور نمی کنه، با دستایی لرزان کاغذ را بر میداره، بازش می کنه و می خونه :

 سلام عزیزم دارم برات نامه می نویسم. آخرین نامه ی زندگیمو. آخه اینجا آخر خط زندگیمه. کاش منو تو لباس عروسی می دیدی. مگه نه اینکه همیشه آرزوت همین بود؟! حمید جان دارم میرم. دارم میرم که بدونی تا آخرش رو حرفام ایستادم. می بینی حمید بازم تونستم باهات حرف بزنم.

دیدی بهت گفتم باز هم با هم حرف می زنیم. ولی کاش منم حرفای تو را می شنیدم. دارم میرم چون قسم خوردم ، تو هم خوردی، یادته؟! گفتم یا تو یا مرگ، تو هم گفتی ، یادته؟! حمید تو اینجا نیستی، من تو لباس عروسم ولی تو کجایی؟! داماد قلبم تویی، چرا کنارم نمیای؟! کاش بودی می دیدی سارات چطوری داره لباس عروسیشو با خون رگش رنگ می کنه. کاش بودی و می دیدی سارات تا آخرش رو حرفاش موند. حمید سارات داره میره که بهت ثابت کنه دوستت داشت. حالا که چشمام دارند سیاهی میرند، حالا که همه بدنم داره می لرزه ، همه زندگیم مثل یه سریال از جلوی چشمام میگذره. روزی که نگاهم تو نگاهت گره خورد، یادته؟! روزی که دلامون لرزید، یادته؟! روزای خوب عاشقیمون، یادته؟! نقشه های آیندمون، یادته؟! حمید من یادمه، یادمه چطور بزرگترهامون، همونهایی که همه زندگیشون بودیم پا روی قلب هردومون گذاشتند. یادمه روزی که بابات از خونه پرتت کرد بیرون که اگه دوستش داری تنها برو سراغش.

یادمه روزی که بابام خوابوند زیر گوشت که دیگه حق نداری اسمشو بیاری. یادته اون روز چقدر گریه کردم، تو اشکامو پاک کردی و گفتی گریه می کنی چشمات قشنگتر می شه! می گفتی که من بخندم. حمید حالا بیا ببین چشمام به اندازه کافی قشنگ شده یا بازم گریه کنم. هنوز یادمه روزی که بابات فرستادت شهر غریب که چشمات  تو چشمای من نیافته ولی نمی دونست عشق تو ، تو قلب منه نه تو چشمام. روزی که بابام ما را از شهر و دیار آواره کرد چون من دل به عشقی داده بودم که دستاش خالی بود که واسه آینده ام پول نداشت ولی نمی دونست آرزوهای من تو نگاه تو بود نه تو دستات. دارم به قولم عمل می کنم. هنوزم رو حرفم هستم یا تو یا مرگ. پامو از این اتاق بزارم بیرون دیگه مال تو نیستم دیگه تو را ندارم. نمی تونم ببینم بجای دستای گرم تو ، دستای یخ زده ی غریبه ایی تو دستام باشه. همین جا تمومش می کنم. واسه مردن دیگه از بابام اجازه نمی خوام. وای حمید کاش بودی می دیدی رنگ قرمز خون با رنگ سفید لباس عروس چقدر بهم میان! عزیزم دیگه نای نوشتن ندارم. دلم برات خیلی تنگ شده. می خوام ببینمت. دستم می لرزه. طرح چشمات پیشه رومه. دستمو بگیر. منم باهات میام ….

پدر سارا نامه تو دستشه ، کمرش شکست ، بالای سر جنازه ی دختر قشنگش ایستاده و گریه می کنه. سرشو بر گردوند که به جمعیت بهت زده و داغدار پشت سرش بگه چه خاکی تو سرش شده که توی چهار چوب در یه قامت آشنا می بینه. آره پدر حمید بود، اونم یه نامه تو دستشه، چشماش قرمزه، صورتش با اشک یکی شده بود. نگاه دو تا پدر تو هم گره خورد نگاهی که خیلی حرفها توش بود. هر دو سکوت کردند و بهم نگاه کردند سکوتی که فریاد دردهاشون بود. پدر حمید هم اومده بود نامه ی پسرشو برسونه بدست سارا اومده بود که بگه پسرش به قولش عمل کرده ولی دیر رسیده بود. حالا همه چیز تمام شده بود و کتاب عشق حمید و سارا بسته شده. حالا دیگه دو تا قلب نادم و پشیمون دو پدر مونده و اشکای سرد دو مادر و یه دل داغ دیده از یه داماد نگون بخت! مابقی هر چی مونده گذر زمانه و آینده و باز هم اشتباهاتی که فرصتی واسه جبران پیدا نمی کنند… 

دلم برات تنگ شده جونم، میخوام ببینمت نمیتونم

بین ما دیوارهای سنگی ، فاصله یک عمر میدونم

بغض ترانمو شکستم ، میخوام بگم عاشقت هستم

توعین ناباوری یک شب ، خالی گذاشتی هر دو دستم

تو بودی تمام هستی و مستی و راستی و تمام قصه من

تو بودی سنگ صبورم و نگاه دورم و لبهای بسته ی من

نیمه شب از خوابم پامیشم ، نیستی پیشم نیستی پیشم

بازدیوونه میشم دوریه تو تیشه زد به ریشم نیستی پیشم

بی صدا از من خالی میشم ، همصدا با بی بالی میشم

گونه هام خیس از شبنم غم نیستی پیشم

تو بودی تمام هستی و مستی و راستی و تمام قصه من

تو بودی سنگ صبورم و نگاه دورم و لبهای بسته ی من

  نمي بخشمت ....   

بخاطر تمام خنده هايي كه از صورتم گرفتي ....

بخاطر تمام غمهايي كه بر صورتم نشاندي ....

نمي بخشمت ....

بخاطر دلي كه برايم شكستي ....

بخاطر احساسي كه برايم پرپر كردي .....

نمي بخشمت ....

بخاطر زخمي كه بر وجودم نشاندي .....

بخاطر نمكي كه بر زخمم گذاردي ....

نمي بخشمت چون در مورد عشقم ترديد کردي...

نمي بخشمت چون بدون اينکه بدوني چي به سر من مياد گذاشتي رفتي....

نمي بخشمت چون بهت گفتم چرا زنگ نميزنم ولي تو انگار اون موقع گوش نداشتي....

نمي بخشمت چون حتي خبر منو از دوستام نگرفتي ولي من هميشه خبر تورو از اونا ميگرفت....

نمي بخشمت...

به خدا نمي بخشمت...

ولي به خاطر عشقي که بر قلبم حک کردي     

        بخشیدم تو را.......................................