معجزه خاموش

زندگیم یک معمای مبهم وپیچیده شده که باهر طلوع وبا هر

 غروب مرا بیشتر به کام خویش می کشد ودم به دم دست بر

 گلویم می گذارد وبی رحمانه آن را می فشارد لحظه ی حزین

 آن تمام قصه ها را از یادم برده وغصه را در وجودم نشانده .

قصه شادی و شور, قصه خنده و مهر, قصه ساحل و موج همه

 وهمه را از ذهن خسته ام پاک کرده وکلماتی چون بیم , غم

 و قهر ونیست شدن را مکرر برایم بازگو می کند.

من نمی خواهم ناسروده باقی بمانم پس باز هم به تلاشم ادامه

 می دهم  تا شاید با معجزه عشق به طلوع صبح روشن امید

برسم , حتی اگر سالها در یک کوره راه پرهراس در دل

 تاریک شب بمانم وچون ره گم کرده ای  افسرده در کنار

دیوار های خراب آباد زانوی غم بغل بگیرم اما نمی گذارم

 چشمانم بسته شوند ومدام به آن روزنه نور که بر قلبم می

 تابد خیره میشوم تا او را ببینم.
 

عاشقم عاشق به رویت گرنمی دانی بدان

                                 سوختم درآرزویت گر نمی دانی بدان

آیاعشق واقعادلیل می خواهد؟

دختری از پسری که عاشقش بود پرسید …

چرا مرا دوست داری …؟

چرا عاشقم هستی …؟

پسر گفت …:

نمی توانم دلیل خاصی را بگویم اما از اعماق قلبم دوستت دارم …

دختر گفت …:

وقتی نمی توانی دلیلی برای دوست داشتن پیدا کنی چگونه می توانی بگویی عاشقم هستی .!.!.؟

پسر گفت… :

واقعا دلیلش را نمی دانم اما می توانم ثابت کنم که دوستت دارم …

دختر گفت …:

اثبات.!.!.؟

نه من فقط دلیل عشقت را می خواهم …

شوهر دوستم به راحتی دلیل دوست داشتنش را برای او توضیح می دهد…

اما تو نمی توانی این کار را بکنی …

پسر گفت …:

خوب …

من تو رو دوست دارم …

چون …

زیبا هستی…

چون…

صدای تو گیراست …

چون…

جذاب و دوست داشتنی هستی…

چون …

باملاحظه و بافکر هستی …

چون …

به من توجه و محبت می کنی …

تو را به خاطر لبخندت …

دوست دارم …

به خاطر تمامی حرکاتت…

دوست دارم …

دختر از سخنان پسر بسیار خشنود شد …

چند روز بعد …

دختر تصادف کرد و به کما رفت…

پسر نامه ای را کنار تخت او گذاشت…

نامه بدین شرح بود …:

عزیز دلم …

تو رو به خاطر صدای گیرایت دوست دارم …

اکنون دیگر حرف نمی زنی …

پس نمی توانم دوستت داشته باشم …

دوستت دارم …

چون به من توجه و محبت می کنی …

چون اکنون قادر به محبت کردن به من نیستی…

نمی توانم دوستت داشته باشم…

تو را به خاطر لبخندت و تمامی حرکاتت دوست دارم …

آیا اکنون می توانی بخندی …؟

می توانی هیچ حرکتی بکنی …؟

پس دوستت ندارم …

اگر عشق احتیاج به دلیل داشته باشد…

در زمان هایی مثل الان…

هیچ دلیلی برای دوست داشتنت ندارم…

آیا عشق واقعا به دلیل نیاز دار…؟

نه هرگز…

و من هنوز دوستت دارم …

 هميشه دلم مي خواس
 

هميشه دلم مي خواس...
بهم بگي دوسم داري...
وقتيکه پيش مني...
سر روي شونم بزاري...
هميشه دلم مي خواس...
که بي قرار من باشي...
اگرم زمستونم...
تنها بهار من باشي...
هميشه دلم مي خواس...
ناز نگامو بکشي...
روي بوم آرزوت...
عکس چشامو بکشي...
هميشه دلم مي خواس...
غرق محبتم کني...
از عذاب بي کسي...
منو راحتم کني...
هميشه دلم مي خواس...
اسم منو صدا کني...
هر کسي غير منو...
به عشق من رها کني...
هميشه دلم مي خواس ...
با هم ديگه بريم سفر...
دورشيم از اين آدما...
نمونه از ما يه اثر...
هميشه دلم مي خواس...
تو روياهات جا بگيرم...
يه جوري نگام کني...
که از نگاهت بميرم...
هميشه دلم مي خواس...
واسم ستاره بچيني...
وقتي که تنها شدم...
تنهاييهامو ببيني...
هميشه دلم مي خواس...
برات عزيزترين باشم...
ميون اين همه غم...
پناه دلت باشم...

وقتی می روی

 

  نام تو  

مي دانم نامه ام را حتي اگر در آخرين روز حيات زمين به دستت برسد مي خواني

بيا به کوچه هايي که امشب ميزبان قدمهاي من و تو خواهند بود سلام کنيم

بيا به ياد چشمهايي که در روزگار غم و غصه با ما گريسته اند گل سرخي در باغچه روحمان بکاريم.

شايد کسي را که با او خنديده اي فراموش کني

اما هرگز

کسي را که با او گريسته اي را از ياد نخواهي برد .

و من از هنگام تولد کائنات تا کنون سر به شانه هاي تو گريسته ام

پس چگونه مي توانم لحظه اي تورا فراموش کنم ؟

چگونه مي توانم با ابرهاي بهاري در سرودن تو همراه نشوم .

اگر به من بگويند :

فقط يکبار مي توانم تورا از پشت شيشه هاي مه آلود ببينم

و برايت دست تکان بدهم

واگر به من بگويند :

فرصتي نيست و فقط يک جمله مي توانم به تو بگويم

و پس از آن به ابديت مي رسيم

رو به رويت مي ايستم و مي گويم :

در قيامت هم نام تورا بر لب خواهم داشت

 دوستت دارم ها
 

 اگه یار من تو باشی
 

اگه یار من تو باشی کسی رو دیگه نمی خوام

کاش همه کسم تو باشی من فقط همینو می خوام

دوست دارم که توی عشقت بسوزم تا که فنا شم

دوست دارم که با تو باشم اسیر دو تا چشات شم

دوست دارم که زندگـیـمـو بریـزم بـه زیـر پـاهات

دوست دارم کـه بـا نگـــاهت عـقـلمـو بـدی تو بـر بـاد

از همـون روزی کـه قلـبم اسیر و دربـه درت شـد

فهـمیـدم دل خرابـم عاشـق صـداقـتت شـد

تـو با ایـن هـمه بـزرگـی دل ما رو نشـکسـتـی

تـو بـا ایـن هـمه خـاطرخـواه اومـدی با مـا نشـستی

همه ی زندگی مـن فـدای یـه تـار مـوهات

اگه یار من تو باشی کسی رو دیگه نمی خوام

کاش همه کسم تو باشی من فقط همینو می خوام

دوست دارم که توی عشقت بسوزم تا که فنا شم

دوست دارم که با تو باشم اسیر دو تا چشات شم

دوست دارم که زندگـیـمـو بریـزم بـه زیـر پـاهات

دوست دارم کـه بـا نگـــاهت عـقـلمـو بـدی تو بـر بـاد

از همـون روزی کـه قلـبم اسیر و دربـه درت شـد

فهـمیـدم دل خرابـم عاشـق صـداقـتت شـد

تـو با ایـن هـمه بـزرگـی دل ما رو نشـکسـتـی

تـو بـا ایـن هـمه خـاطرخـواه اومـدی با مـا نشـستی

همه ی زندگی مـن فـدای یـه تـار مـوهات

چیه دلم؟چرا گرفته ای؟

دلم گرفته آسمون ، نمی تونم گریه کنم

شکنجه می شم از خودم ، نمی تونم شکوه کنم

انگاری کوه غصه ها رو سینه من اومده

باز داره باورم می شه ، خنده به من نیوموده

دلم گرفته آسمون از خودتم خسته ترم

تو روزگار بی کسی یه عمره که در به درم

حتی صدای نفسم ، می گه که توی قفسم

من واسه آتیش زدن یه کوله بار شب بسم

دلم گرفته آسمون ، یه کم منو حوصله کن

نگو که از این روزگار ، یه خورده کمتر گله کن

منو به بازی می گیرن عقربه های ساعتم

برگه تقویم می کنه لحظه به لحظه لعنتم

آهای زمین یه لحظه تو نفس نزن

نچرخ تا آروم بگیره یه آدم شکسته تن

تموم لحظه های بی تو سخته

تموم لحظه های بی تو، سخته

اميدمن جدائی ازتو، سخته

ميدونی که ،چه سخته بی توبودن

جدائی ازچشات ، راستی كه سخته

تموم زندگی ، بی تو عذابه

همۀ لحظه های ، بی تو سخته

تو ميدونی ، نميره يادت از دل

همه روز وشبا ، بی تو چه سخته

شنيدم من صدای پای عشق و

بدون عشق تو، بودن چه سخته

ميدونيکه دوست دارم هميشه

روزای ، بی دوست دارم چه سخته

همش ميگم يه روز ميرم ازاينجا

می بينم ،رفتنم بی تو چه سخته